nieuwe belevenissen

Dit weekend heb ik heel vroeg op moeten staan, we vertrokken om 5 uur s'ochtends. Na een paar uur rijden kwamen we aan in oslob. Hier kregen we een filipijns ontbijt; sticky rice wat je moest dopen in chocolade melk en een mango. Vervolgens kregen we een korte instructie voordat we mochten gaan zwemmen met de walvishaaien. En toen was het zo ver, wat zijn die dieren groot! Het is echt bijzonder om die dieren van zo dichtbij te zien. Het woord haai wekt de suggestie dat ze gevaarlijk zijn, echter eten ze alleen maar plankton. Verder hebben we die dag de tumalog falls en kawansan falls bezocht. Hierna zijn we naar ons resort gegaan om de zonsondergang te bekijken. De zonsondergang vond ik niet heel spectaculair, ik heb in nederland wel eens mooiere gezien. Het resort zelf was echt heel mooi. De tuin was erg groen met veel bloemen en overal stonden hutjes waar je lekker in kon zitten/liggen. s' Avonds zijn we met z'n alle gezellig in zo'n hutje gaan zitten met uitzicht op zee.
De dag erop zijn we wezen snorkelen, het was echt super leuk. Ik heb veel kleurrijke visjes gezien en in de verte zelfs een schildpad! Vervolgens zijn we die middag naar de mantayupan falls geweest. Deze waterval is het hoogst van heel cebu, 98 meter. Na de aardbeving van afgelopen jaar heeft deze waterval even droog gestaan, maar niet veel later herstelde het zich weer.
Als afsluiter van het weekend zijn we nog naar milk station geweest, hier kregen we een paar filipijnse snacks te proeven. Onder andere ube ijs, dit is gemaakt van de paarse vrucht ube.

Maandag was weer een productieve dag. Na een halve dag wachten op kantoor gingen we eindelijk op stap. We vertrokken met senia naar barangay alaska dmv paard en wagen. Eenmaal aangekomen bij de school bleek senia zich vergist te hebben in de week. We zijn daarom maar even bij de kinderopvang wezen kijken. De juf sprak alle kinderen toe dmv een microfoon, echt heel raar. Vervolgens konden we weer naar huis. Simon heeft gelukkig niet veel gemist, Simon was niet aanwezig omdat hij nauwelijks kan lopen op dit moment. Afgelope
n weekend heeft bijna iedereen zich verbrand, maar Simon toch wel het ergst van allemaal. De Filipijnse zon is niet voor iedere huid even goed :p.

Dinsdag kon Simon nog steeds niet normaal lopen, hij loopt nu echt als een robot. Hierdoor kon Simon helaas niet aanwezig zijn bij het bezoek aan de vuilinisbelt. Het bezoek aan de vuilnisbelt was erg indrukwekkend. Er wonen hier meer dan 300 mensen op 8 hectare vuilnisbelt. Het afval bestaat voornamelijk uit plastic. De mensen hier verzamelen dit plastic en verkopen dit weer voor 15 pesocent per kilo
(1 euro is 56 peso). Er wonen hier mensen in huisjes bestaand uit 3 oude koelkasten.
Het is echt triest om te zien. Ondanks dat zeggen de mensen dat ze hier gelukkig zijn, als ze elkaar maar hebben.
Jaina en ik hebben die dag ook aan de mensen daar 'oude' sieraden en dierenstickers uitgedeeld. Het was echt leuk om de reacties van de mensen te zien. Een jongen was zo blij omdat hij een krokodille sticker kreeg.
Later op de dag zijn we nog naar een cbcpn (community based child protection network) meeting geweest. Het was de eerste meeting die werd gehouden in deze barangay. De mensen waren erg geïntereseerd in onze overheid en stelde veel vragen.


PS. Bedankt voor alle reacties tot nu toe, erg leuk om te lezen! En voor meer fotos's kun je kijken op mijn facebookpagina